Tuesday, February 25, 2003
 آلبرتو سوردی هنرمند برجسته سينمای ايتاليا امروز در سن 82 سالگی درگذشت. او اولين جايزه سينمايی اش را در سن 13 سالگی دريافت کرد. از آن پس تا چندی پيش که دچار بيماری شد فعاليت های هنری خود را بعنوان هنرپيشه، کارگردان و سناريو نويس ادامه داد. رئيس جمهور ايتاليا در بزرگداشت او گفت، سوردی ايتاليا را به تصوير کشيد و احساسات ايتاليايی ها را بيان کرد، بخصوص دوران سخت و پرمشقت زندگی ما را.
:: بيوگرافی :: فيلم های آلبرتو سوردی
تصوير: پوستر فيلم "جنگ بزرگ"
Friday, February 21, 2003
 از فيلم های جالبی که تازگی در آمريکا روی اکران آمده فيلم تازه "الکساندر سوکورف" است بنام Russian Ark.
اولا تمام اين فيلم 90 دقيقه ای يک صحنه متداوم است. يعنی دوربين تنها يکبار روشن شده و يک شات 90 دقيقه ای را فيلمبرداری کرده و سپس خاموش شده است. بعبارت ديگر فيلم اصلا اديت نشده که در نوع خود بی سابقه است. دوم اينکه فيلم تماما در موزه hermitage روسيه تهيه شده است. اين موزه در گذشته کاخ باشکوه زمستانی تزارهای روسيه بوده در سن پترزبورگ که بعدا بصورت بزرگترين موزه هنری اين کشور درآمده است. داستان دو قصه گو دارد، يکی بصورت غريبه ای که در سالنهای کاخ کنجکاوانه ميگردد و ديگری بصورت صدا در فيلم حضور دارد. و قصه داستان دو سه قرن تاريخ روسيه است.
در طول حرکت دوربين گاه خاطرات گذشته امپراطوری تزاری و شخصيت های آن بازسازی ميشود و گاه با تمرکز روی آثار هنری موزه جنبه هايی از فرهنگ مردم اين کشور نقد ميشود. بخش پايانی مربوط به سال 1913 و آخرين مهمانی بزرگ رقص امپراطوری در دوره نيکلای دوم است که دو سه هزار نفر در آن شرکت داشتند و مدعوين با موسيقی "ميخائيل گلينکا" ماتزورکا ميرقصند. برای بازسازی اين مهمانی رقص 850 هنرپيشه با لباس های پرزرق و برق مرسوم زمان در صحن کاخ حضور دارند.
نکته جالب ديگر اينکه يک قسمت باز سازی تاريخ دوره تزاری مربوط است به سفر نوه فتحعليشاه قاجار به سن پترزبورگ برای عذر خواهی دربار ايران بخاطر کشته شدن يک ديپلمات روسی در تهران در دوره قاجار که فکر ميکنم توسط يک آنارشيست روسی ترور شده بود. هيئت نمايندگی ايران در حضور تزار و مهمانان رسمی کاخ متن عذر خواهی را بفارسی ارائه ميدهند.
در بازار کنونی فيلم که با استفاده از تکنيک اديت سريع زير چند ثانيه که استيل رايج آگهی های تجارتی است در فيلم های سينمايی به تماشاچی اجازه پلک زدن هم نميدهند، ديدن حرکت هنرمندانه و ماهرانه يک دوربين در طول يک شات 90 دقيقه ای واقعا زيباست. در عين حال بسرعت جنبه تکنيکی فيلم بدست فراموشی سپرده ميشود و تماشاچی هم مانند دو قصه گوی شبح گونه فيلم در ماشين زمان فرهنگ روسيه چون اشباح کنجکاوانه بگردش در می آيد. شايد هم اين تاثير فيلمبرداری استادانه ارائه شده باشد. سوکورف تمام فيلم را تنها در يک بعد ازظهر روی ويدئو ضبط کرده و بعدا در استوديو به فيلم 35 ميليمتری تبديل نموده است.
:: مصاحبه ای با "سوکورف" در باره فيلم
Tuesday, February 18, 2003
درجهان دو ابر فدرت موجود است: يکی ايالات متحده و ديگری "افکار عمومی".
اين برآورد روزنامه نيويورک تايمز از تظاهرات جهانی ضد جنگ 15 فوريه است که آنرا "پديده ای بی نظير" ناميد. وزير خارجه انگلستان هم متوجه قضيه شد: "شروع جنگ در چنين شرايطی بسيار مشکل خواهد بود".
|
